Το οδοιπορικό στην Τουρκία

Του Βαγγέλη Παπαδόπουλου
Σας μεταφέρω τις πρώτες εντυπώσεις μου από ένα αστραπιαίο ταξίδι μου στην Τουρκία, που αυτό τον καιρό βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.
Αφορμή γι αυτό το ταξίδι στάθηκαν τρεις καθοριστικοί παράγοντες:
Ο πρώτος είναι η χαρισματική προσωπικότητα του τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν.
Ο δεύτερος είναι ότι η γειτονική χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.
Και ο τρίτος είναι η αδιαφορία που δείχνουν τα ΜΜΕ της Ελλάδας για τη γειτονική χώρα που τα τελευταία χρόνια καλπάζει προς την ανάπτυξη. Την ίδια αδιαφορία δείχνουν για το τι γίνεται στη Σερβία, στο Κόσσοβο, στην Αλβανία και στα Σκόπια.
Ζήτησα να έχω συνάντηση με τον τούρκο Πρωθυπουργό. Οι συνεργάτες και το γραφείο του λειτουργούν κατά τρόπο ριζικά αποτελεσματικό.
Στην Ελλάδα θα περίμενα ακόμα απάντηση και θα κρεμούσα το ακουστικό στ αυτί μου από τις αντίστοιχες υπηρεσίες και τους ανθρώπους, όχι μόνον του πρωθυπουργού, αλλά του τελευταίου υφυπουργίσκου!
Με το χέρι στην καρδιά σας λέω, ότι η σημερινή Τουρκία είναι 30 χρόνια μπροστά από την πατρίδα μου την Ελλάδα, είτε στην ανάπτυξη, είτε στην εξωτερική πολιτική, είτε, και κυρίως αυτό, στην νοοτροπία της κοινωνίας.
Ποιο είναι το μυστικό του Ταγίπ Ερντογάν που ενέπνευσε τον λαό του προς την πρόοδο και την ανάπτυξη;
Έκανα ένα κοπιαστικό ταξίδι και μέσα σε τρεις μέρες έφτασα ως το Αφιόν Καραχισάρ! Ποιος να το περίμενε… Αθήνα – Κωνσταντινούπολη - Άγκυρα τρεις ώρες με αεροπλάνο και άλλες τρεις ώρες με πούλμαν για Αφιόν. Αγώνας δρόμου.
Πριν από περίπου 80 χρόνια, ο παππούς μου πολέμησε με τον ελληνικό στρατό που έφτασε ως τον Σαγγάριο, το Εσκισεχίρ και το Αφιόν Καραχισάρ!
Ήθελαν να μπουν στην Άγκυρα!
Το όνειρο χάθηκε σε μία νύχτα! Την επομένη τα τουρκικά στρατεύματα βρέθηκαν μπροστά μας, μας αναχαίτισαν ηρωικά και μας ανάγκασαν σε οπισθοχώρηση και πανωλεθρία!
Ο επίλογος γράφτηκε στην Σμύρνη!
Έκτοτε κύλησαν τα χρόνια.
Τότε μετά την συντριβή και καταστροφή ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρότεινε για το βραβείο Νόμπελ τον αντίπαλο του και νικητή. Αργότερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υποδεχόταν με δόξες και τιμές τον πρόεδρο της τουρκικής δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ .
Σήμερα η Ελλάδα και ο Έλληνας πρωθυπουργός συνηγορεί να μπει η Τουρκία στην Ε.Ε. και ο μεν Γιώργος Παπανδρέου χορεύει συρτάκι και ζεϊμπέκικο ο δε Κώστας Καραμανλής έκανε κουμπάρο τον Ταγίπ Ερντογάν!
Η σημερινή Τουρκία βρίσκεται σε αναβρασμό. Όλα τα προγνωστικά, με όσους μίλησα, λένε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα θριαμβεύσει.
25.000 οπαδοί του τον αποθέωσαν στο Αφιόν. Το ίδιο γίνεται όπου κάνει προεκλογική ομιλία. Ο λαός τον θέλει. Και αυτός τον υπηρετεί και τον οδηγεί στην ευημερία.
Τον είδα από κοντά, μίλησα μαζί του, μ’ άκουσε και τον άκουσα. Δεν είναι ένας διαχειριστής της εξουσίας. Είναι ένας εθνικός ηγέτης για το λαό του και την Τουρκία.
Ως τις 12 Ιουνίου που θα γίνουν οι εκλογές περιοδεύει σε 80 πόλεις με πούλμαν χωρίς ανάσα, χωρίς σταματημό. Όμως, του δίνουν δύναμη οι πολίτες που του σφίγγουν το χέρι και η κόρη του που τον συνοδεύει διακριτικά.
Περπάτησα για λίγο στο Βόσπορο και στο Γαλατά. Έζησα στιγμές συγκινητικές. Η Πόλη ξαναγίνεται το κέντρο του κόσμου.
Είκοσι εκατομμύρια κόσμος. Σχεδόν δύο Ελλάδες. Σύγχρονα κτίρια και ουρανοξύστες σε κάνουν να νοιώθεις ότι βρίσκεσαι στο Μανχάταν, στο Παρίσι, στο Λονδίνο… Σύγχρονες γέφυρες στο Βόσπορο, νέα οδικά δίκτυα, μετρό και τραμ , συντροφεύουν τα πλοιάρια που πηγαινοέρχονται στα Πριγκηπόνησα και διατηρούν την παράδοση μαζί με τους γλάρους και τους ερασιτέχνες ψαράδες που ψαρεύουν στη γέφυρα του Γαλατά την ώρα που κάτω απ’ αυτήν οι τουρίστες γεύονται τις νοστιμιές της αξεπέραστης πολίτικης κουζίνας.
Δεν λύθηκαν βέβαια τα προβλήματα στην Τουρκία. Υπάρχουν και είναι πολλά, όπως σε όλες τις χώρες, Όμως εκείνο που είναι ολοφάνερο είναι το γεγονός, πως οι Τούρκοι προοδεύουν και αναπτύσσονται.
Πριν φύγω για το ταξίδι, ο διευθυντής του Κόντρα, αγαπητός συνάδελφος Τάσος Παπαδόπουλος μου είπε να μεταφέρω στον Τούρκο Πρωθυπουργό πως και η Ελλάδα χρειάζεται και ψάχνει να βρει έναν Ταγίπ Ερντογάν!
Και δεν έχει άδικο. Χρειαζόμαστε κι’ εμείς έναν τέτοιο ηγέτη για να μας βγάλει από το αδιέξοδο και το τέλμα. Μόνον που οι δικοί μας πολιτικοί έγιναν λογιστές ενώ ο Ερντογάν είναι ένας ηγέτης που έχει όραμα.
«Όταν ένας πρωθυπουργός κατακτήσει τις πρώτες γνώσεις από την εμπειρία του μετά αποκτά το όραμα και τελικά θέλει να μείνει στην ιστορία για κάποιον λόγο, ενδεχομένως με ένα μεγάλο έργο» γράφει σε άρθρο του ο γνωστός τούρκος σχολιαστής Αλί Μπιράντ.
Έχοντας συμπληρώσει δύο θητείες ως πρωθυπουργός ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον και τις προσεχείς εκλογές της 12ης Ιουνίου που οι δημοσκοπήσεις του δίνουν 21% από τους αντιπάλους του, έχει κάθε λόγο να οραματίζεται τον εαυτό του ως τον ηγέτη που άλλαξε την εικόνα της σύγχρονης Τουρκίας.
Το «κανάλι της Κωνσταντινούπολης» ή «ο νέος Βόσπορος» είναι ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο το οποίο ο ίδιος χαρακτήρισε «τρελό» αφού θα ξεπεράσει σε σπουδαιότητα τις διώρυγες του Παναμά, του Σουέζ και της Κορίνθου. Θα συνδέει την Μαύρη θάλασσα με τον Μαρμαρά. Θα έχει μήκος 40 – 50 χιλιόμετρα, πλάτος 150 μέτρα, βάθος 25 μέτρα, θα κοστίσει 10 δις δολάρια και θα ολοκληρωθεί το 2023 – χρονολογία που η Τουρκία θα γιορτάζει τα 100 χρόνια από τη δημιουργία της.
Καθώς περπατούσα στους δρόμους της Άγκυρας, της Πόλης και του Αφιόν, παρατηρούσα την ανάπτυξη της Τουρκίας και τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας της – που γίνεται χωρίς να απεμπολήσει την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα της – σύγκρινα αθέλητα με ένα παράπονο την δική μας οπισθοδρόμηση και την απαράδεκτη αφέλεια να υποτιμούμε τους γείτονες μας περιφρονητικά. Πότε; Όταν μας ξεπέρασαν σε όλα.
Προσκύνησα στην Πόλη, θαύμασα την Άγκυρα και αναπόλησα μνήμες πικρές στο Αφιόν. Ανέβηκα στο κάστρο, φωτογραφήθηκα με τον ταξιτζή – οδηγό μου, γνωρίστηκα με υποψήφιες βουλευτίνες και μίλησα με τους μαχητές που πολέμησαν στην Κύπρο και καμάρωναν με τα παράσημα της πατρίδας τους.
Οι δικοί μας, οι ξεδιάντροποι, ακόμα και τώρα δεν τίμησαν τους Έλληνες φαντάρους που πολέμησαν εκεί. Τέτοια ξεφτίλα.
Έφυγα από την Τουρκία με την ψυχή μου θλιμμένη για την κατάντια της χώρας μου, χαρούμενος όμως για την πρόοδο της γειτονικής χώρας.
Ποιος θα τολμήσει στην Ελλάδα να μιμηθεί τον Ταγίπ Ερντογάν;