Δεν νοείται συγνώμη, χωρίς μετάνοια...

Με την ως τώρα ηθική μας, δεν νοείται συγνώμη χωρίς μετάνοια. Δηλαδή, χωρίς επανόρθωση των ημαρτημένων. Και στη «Νέα Δημοκρατία» το μόνο που ακούσαμε ως τώρα, μετά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις είναι, ότι έκαναν λάθος, ότι πήραν το μήνυμα, ότι πίκραναν τους οπαδούς. Κουβέντα για συγνώμη, κουβέντα για μεταμέλεια, κουβέντα για επανόρθωση, κουβέντα για αλλαγή τρόπου συμπεριφοράς.
Για έξι συνεχόμενα χρόνια οι οπαδοί της «Νέας Δημοκρατίας» ταλαιπωρήθηκαν, αδικήθηκαν, ζήμιωσαν, εξαπατήθηκαν, εμπαίχθηκαν, χωρίς κανείς από την ηγεσία να ζητήσει συγνώμη, να μεταμεληθεί, να επανορθώσει, να αποζημιώσει και να κάνει δημόσια την αυτοκριτική του, αφού ΔΥΣΤΥΧΩΣ ουδείς παραιτήθηκε και ουδείς τιμωρήθηκε. Μετά από αυτά η ετεροχρονισμένη δήλωση του Καραμανλή, ότι αυτός αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη, ενώ παρουσιάζεται ως γενναία συμπεριφορά, στην ουσία είναι εμπαιγμός της νοημοσύνης μας. Για έξι χρόνια συνέχεια γνώριζε, κάλυπτε και διατηρούσε στις θέσεις τους όλα τα λαμόγια της φατρίας του, που έκλεβαν ασυστόλως και μας εξαπατούσαν εν ονόματι του ιδίου και της «Νέας Δημοκρατίας».
Ανέλαβε λέει την πολιτική ευθύνη! Ε, και τι έγινε; Χεστήκαμε.
Στα έξι αυτά χρόνια άνθρωποι της φατρίας του πήραν το πτυχίο τους – υπουργοί όντες. Στο ίδιο διάστημα υπουργοί του απέκτησαν τρία και τέσσερα σπίτια, διαμερίσματα και επαύλεις, άλλοι στη Μύκονο, άλλοι στη Πάρο, άλλοι στο Καπανδρίτι και αλλαχού. Δικοί του άνθρωποι τα οικονόμησαν γερά από τα καρτέλ του γάλακτος και των τροφίμων, από τα ομόλογα και από τη siemens και ενώ οι οπαδοί της «Νέας Δημοκρατίας» δεν ξέρουν πώς να τα φέρουν βόλτα, οι άνθρωποι του Καραμανλή έχουν γερμανικές οικοσκευές και λεμονοστύφτες…
Μετά τις δύο εκλογικές ήττες θα περίμενε κανείς οι άνθρωποι της ηγεσίας της «Νέας Δημοκρατίας» και οι επίδοξοι αρχηγοί της να έχουν κατανοήσει τη θλιβερή ιστορία τους και να είχαν πάει στα σπίτια τους όπως εκουσίως ο Γιώργος Σουφλιάς και με εντολή του λαού ο Γιώργος Αλογοσκούφης κ.α. Δυστυχώς ορισμένοι από τους διεκδικητές της ηγεσίας σφυρίζουν αδιάφορα λες και δεν είναι ένοχοι της συντριβής. Αλλά απ’όσα λέγουν και πράττουν, ως τώρα, δείχνουν, ότι ή είναι ανιστόρητοι ή είναι παπατζήδες. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός, πώς ό,τι λένε ως τώρα, αποσκοπούν μόνο και μόνο στην καρέκλα και σε τίποτε άλλο. Μιλούν για την παράταξη, όταν τους έφυγαν 700.000 ψηφοφόροι και όταν γύρω από τη «Νέα Δημοκρατία» είναι άλλα τρία – τέσσερα κόμματα. Άρα, αποτελούν κόμμα και όχι παράταξη. Μιλούν για κεντροδεξιά, όταν το «κέντρο» τους έφυγε και πήγε στο ΠΑΣΟΚ μένοντας στη «Νέα Δημοκρατία» μόνο το δεξιό τμήμα της, δηλαδή το 33% που πήραν στις εκλογές. Μιλούν για αξίες και αρχές, μιλούν για ιδεολογία, όταν από 1974 ο γενάρχης τους Κωνσταντίνος Καραμανλής τους αφαίρεσε κάθε ιδεολογική έκφραση και τους παρέδωσε μόνον το σύστημα της εξουσίας για το οποίο και μάχονται τώρα. Τους ενδιαφέρει μόνον να αντιπαρατεθούν στο ΠΑΣΟΚ, να νικήσουν το Γιώργο Παπανδρέου και να έρθουν στην εξουσία για να συνεχίσουν το μεγάλο φαγοπότι. Αυτός είναι ο στόχος τους και δεν το κρύβουν. Να γιατί ο λαός τους γύρισε την πλάτη. Και δυστυχώς αυτή είναι η συμπεριφορά και ο στόχος μιας ανάξιας για την παράταξη ηγεσίας, που από το 1949 και μετά, αντί να κυβερνήσει ως νικητήρια δύναμη στο πεδίο της μάχης και της ιδεολογίας, γαντζώθηκε μόνον στην εξουσία για να κυβερνήσει με αυταρχισμό και να είναι υποτελής στη νικημένη Αριστερά. Αυτό είναι το τραγικό αποτέλεσμα αυτής της ανίκανης πολιτικά ηγεσίας της «Νέας Δημοκρατίας» και των γεννητόρων της, των κοτζαμπάσηδων, των τζακιών και της υποκουλτούρας του Κολωνακίου, που δυστυχώς οι περισσότεροι σημερινοί υποψήφιοί της αναπαράγουν.
Επομένως, όποιος και αν εκλεγεί, ισοηψείς άλλωστε και οι τέσσερις, δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, αν δεν βγουν στο λαό μεταμελημένοι να υπερασπιστούν την πίστη μας, τη λαϊκή παράδοση και κληρονομιά μας το κοινωνικοπολιτικό σύστημα των Αμπελακίων, τις ρίζες της ρωμιοσύνης και της ιστορίας μας. Δεν μπορούν να παρουσιαστούν ως ηγέτες με όσες μπούρδες εκστομίζουν τελευταίως για την πολιτική τους και για τα «οράματά τους».