Όταν ευημερούν οι αριθμοί, πένονται οι άνθρωποι

Και ενώ όλη η Ελλάδα ζει μέσα σε ένα αποπνικτικό κλίμα σκανδαλολογίας, σήψης και διαφθοράς, ήρθε το κερασάκι στην τούρτα από τον Γιώργο Καρατζαφέρη, που δήλωσε προσφάτως, ότι οι περισσότεροι βουλευτές συνάδελφοί του πήραν αυτοκίνητα Lexus που θα τα πληρώσει η Βουλή!!! 324 Lexus θα πληρώσει τελικά η Βουλή για να κυκλοφορούν τα μέλη της με ακριβά αυτοκίνητα. Κατά τα άλλα βιώνουμε την οικονομική κρίση…
Μια που μιλούμε όμως για αριθμούς, θα σας προσθέσω και άλλους, που έχουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον: Το ελληνικό δημόσιο διαθέτει κάπου 44.000 χιλιάδες αυτοκίνητα. Από αυτά 13.000 χιλιάδες ανήκουν στην ΕΛΑΣ και στην Πυροσβεστική. Και από τα 31.000 χιλιάδες που περισσεύουν, 20.000 χιλιάδες έχουν παραχωρηθεί σε δημάρχους, κοινοτάρχες, νομάρχες και προέδρους οργανισμών. 260 αυτοκίνητα είναι υπουργικά. Και καμιά 500 – 600 τα έχουν δώσει σε γενικούς, ειδικούς και άλλους γραμματείς υπουργείων και φαρισαίους. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πόσα πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι, για να κυκλοφορούν με αυτά τα αυτοκίνητα, σε καύσιμα, ασφάλιστρα και ανταλλακτικά. Αν προσθέσουμε τώρα και τους μισθούς των δύο οδηγών σε κάθε αυτοκίνητο, καταλαβαίνετε που φτάνει ο λογαριασμός!
Δεν είναι όμως μόνον αυτά τα έξοδα που πληρώνουμε. Είναι οι σπατάλες που γίνονται από υπουργούς και υψηλόβαθμα κρατικά στελέχη, που πετούν business class και διαμένουν σε Four Seasons, σαν αυτά που έκανε το γάμο του ο Άκης Τσοχατζόπουλος ή που διέμεινε προσφάτως ο Ευριπίδης Στυλιανίδης.
Άδικα πιστέψαμε πριν πέντε χρόνια τον Κώστα Καραμανλή που έλεγε, ότι θα εξοικονομήσει 10 δις ευρώ περιορίζοντας τις σπατάλες. Δυστυχώς, όχι μόνον δεν τις περιόρισε αλλά τις πολλαπλασίασε. Αυτή είναι η μια μορφή της Ελλάδας. Έχουμε όμως και την άλλη.
Το ποσοστό φτώχειας στην χώρα μας είναι το μεγαλύτερο από όλες τις χώρες της Ευρώπης των 27 με εξαίρεση την Λετονία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας το πλουσιότερο 20% των νοικοκυριών στη χώρα μας έχει 6 φορές μεγαλύτερο μερίδιο εισοδήματος απ’ό,τι έχει το φτωχότερο 20%. Στην Ευρώπη των 27 ο αντίστοιχος λόγος είναι 4,8%. Θέλετε και άλλα στοιχεία; Θα σας τα δώσω, αλλά θα σας χαλάσω την διάθεση. Στη χώρα μας μετατοπίζεται η φτώχεια από τους ηλικιωμένους στους νεαρούς. 450.000 χιλιάδες παιδιά μέχρι 15 ετών ζουν κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας. Αντίθετα με ότι συμβαίνει στην Ευρώπη το ποσοστό αυξήθηκε κατά 3 μονάδες φτάνοντας από 19% το 2005 στο 23% το 2007. Θέλετε και άλλα στοιχεία; Θα σας τα δώσω. Κάθε χρόνο μετά το 2004 η μέση ετήσια αύξηση του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος) ήταν 16 δισεκατομμύρια ευρώ. Για να γίνει αυτό κάθε χρόνο αυξάναμε το δημόσιο χρέος κατά 12 δις και το ιδιωτικό χρέος κατά 27 δις. Έτσι, το 2008 το ΑΕΠ ήταν 243 δις, το κρατικό χρέος 232 δισεκατομμύρια και το ιδιωτικό χρέος 250 δισεκατομμύρια. Με άλλα λόγια δηλαδή είμαστε χρεωμένοι με 482 δισεκατομμύρια ευρώ, όσο δυο φορές το ΑΕΠ.
Αυτοί που ονειρεύτηκαν την επανίδρυση του κράτους, αντί να βελτιώσουν την κατάσταση την επιδείνωσαν. Η παγκόσμια τράπεζα μας κατατάσσει ανάμεσα σε 178 χώρες, στην 152 θέση, με κριτήριο την ευκολία έναρξης μιας επιχείρησης, στην 142 με κριτήριο την ευκολία στην απασχόληση μισθωτής εργασίας και στην 86η με κριτήριο πόσο εύκολα μπορεί να είναι συνεπής κανείς στις φορολογικές του υποχρεώσεις. Έτσι όπως πάμε σε λίγο καιρό θα είμαστε οι πρώτοι από το τέλος της σειράς!!!
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν, ότι το μοντέλο του κράτους που έχουμε, το μοντέλο της ζωής που κάνουμε έχει αποτύχει. Κατέρρευσε. Το πρόβλημα βεβαίως είναι καθαρά πολιτικό. Και πρώτα πρώτα αφορά την Κυβέρνηση που δεν έχει σχέδιο και δεν έχει όραμα, δεν έχει ικανά στελέχη και Πρωθυπουργό, για να εμφυσήσει στους Έλληνες την ελπίδα και να δώσει αποτελέσματα. Ο γέρος Καραμανλής κατέβαινε στο γραφείο του στις 6:30 το πρωί. Διάβαζε τις εφημερίδες του, ενημερώνονταν για την κατάσταση και στις 7:30 η ώρα, έκανε τα πρώτα τηλεφωνήματα στους υπουργούς του, τους ήλεγχε και τους έδινε εντολές. Και για να το κάνει αυτό – επειδή τότε δεν υπήρχαν τα κινητά – οι υπουργοί του προφανώς έπρεπε να είναι στα γραφεία τους. Σήμερα οι περισσότεροι υπουργοί το πρωί είναι ή στα παράθυρα της τηλεόρασης ή στην πλατεία Κολωνακίου για καφέ. Όπως καταλαβαίνετε, έτσι δεν γίνεται δουλειά. Ούτε βεβαίως θα έχουμε προκοπή. Και ενώ οι περισσότεροι ψάχνουν να βρουν ένα μεροκάματο για ζήσουν την οικογένειά τους και να σπουδάσουν τα παιδιά τους, οι βουλευτές μας και γενικά οι πολιτικοί μας ασχολούνται με τον Παυλίδη και κυκλοφορούν με Lexus…