Η Ταφόπετρα

Αφού πέρασαν επτά μήνες ψεύδους, απάτης, ερασιτεχνισμών, ύποπτων μεθοδεύσεων, κλαυθμών και οδυρμών κηδεύτηκαν στις 2 Μαΐου η ελληνική οικονομία και η κυριαρχία της χώρας και μόλις προχθές η Βουλή έβαλε την υπογραφή της στην ληξιαρχική πράξη του θανάτου!!!
Μετά τον ενταφιασμό, μάστορες και καλφάδες, φιλοτεχνούν το μνημείο ταφής τοποθετώντας την ταφόπετρα, που λέγεται ασφαλιστικό!!!
Αφού από το 1950 έβαλαν με νόμο τα αποθεματικά των ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος ατόκως, για να τα «φάνε» σε διάφορες επενδύσεις για την ανάπτυξη της ελληνικής βιομηχανίας, αφού έκτοτε και λόγω των εξελίξεων, μετέτρεψαν τα νέα αποθεματικά σε ομόλογα, τα οποία «έφαγαν» τα λαμόγια του δημόσιου βίου, αφού το Κράτος μαζί με άλλους πλούσιους επώνυμους οφειλέτες δεν απέδωσαν τις ασφαλιστικές τους εισφορές στα ταμεία, έρχονται σήμερα και ουσιαστικώς καταργούν το κοινωνικό Κράτος και το ασφαλιστικό σύστημα:
- με την αφαίμαξη των συντάξεων
- την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης
- με την υπεξαίρεση των κρατήσεων των επικουρικών Ταμείων και
- με την εξαίρεση πλέον του Κράτους να καταβάλει το ποσό που του αναλογεί στην παροχή συντάξεων
Η σημερινή οικονομική κρίση και η, με καισαρική τομή, λύση που δόθηκε στο πρόβλημα της χώρας, ενώ είναι μια ευκαιρία για την ανασυγκρότηση του Κράτους για νέες βάσεις, ο πολιτικός κόσμος ούτε πήρε το μήνυμα της κοινωνίας, ούτε δείχνει διάθεση μετανοίας και επανόρθωσης των ημαρτημένων. Ο ελληνικός λαός βλέπει με έκπληξη το πολιτικό σύστημα της χώρας να προσπαθεί να διασώσει από την κατάρρευση ένα οικοδόμημα, που ουσιαστικώς είναι παμπάλαιο, σάπιο, άθλιο σε εμφάνιση και με έναν σκελετό που δεν μπορεί να συγκρατήσει και να σηκώσει το βάρος του οικοδομήματος. Εάν σήμερα δεν υπάρχει ελπίδα είναι ακριβώς για τον λόγο αυτό. Το οικοδόμημα οδηγείται σε κατάρρευση.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια και στις δικές μου τηλεοπτικές εκπομπές και συμμετέχοντας σε άλλες, πρότεινα να ξεκινήσουν όλα από μηδενική βάση – άποψη που και ο καθηγητής Αλέξης Μητρόπουλος, και ο σημερινός υφυπουργός κ. Κουτρουμάνης και ο κ. Ρωμανιάς και πολλοί άλλοι, αρχικώς την αποδέχθηκαν, αλλά βεβαίως δεν ήταν εκείνοι οι οποίοι θα έπαιρναν την πρωτοβουλία για να δώσουν το σύνθημα και την εντολή. Αναγκαστικώς ακόμη και σήμερα συζητούν, αναλύουν και προτείνουν διάφορες λύσεις μέσα στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτε. Γιατί; Γιατί ενώ υπάρχει τεράστιο πρόβλημα μη τήρησης των νόμων, τεράστιο πρόβλημα φοροδιαφυγής, τεράστιο πρόβλημα εισφοροδιαφυγής αναγγέλλουν και λαμβάνουν αποφάσεις χωρίς να δώσουν λύση σ’αυτά. Χρειάζεται άλλη απόδειξη;
Δεν πρότεινα τότε όμως μόνον τη λύση των προβλημάτων από μηδενική βάση. Πρότεινα και τη σύγκλιση συντακτικής εθνοσυνέλευσης η οποία θα έβαζε τις βάσεις συγκρότησης ενός σύγχρονου ελληνικού κράτους με εγχώρια χαρακτηριστικά, χωρίς να στηρίζεται στα βαυαρικά πρότυπα, προσιτό και εξυπηρετικό στον Έλληνα πολίτη, ευέλικτο στις σύγχρονες παγκόσμιες οικονομικές, κοινωνικές και τεχνολογικές απαιτήσεις και εξελίξεις, με θεμέλιο την ρωμιόχρηστη παιδεία και την λαϊκή παράδοση και κληρονομιά.
Την πρόταση αυτή την επανέφερε πρόσφατα στο προσκήνιο ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς και συζητιέται και από πολλούς άλλους διανοούμενους και τεχνοκράτες. Δυστυχώς όμως τα αυτιά του πολιτικού κόσμου είναι βουλωμένα και δεν ακούν τη φωνή της συνείδησης του Έθνους. Εξακολουθούν και προσπαθούν να στερεώσουν και να αναπαλαιώσουν με φθαρμένα υλικά.