Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Χωρίς πυξίδα

Έχω την εντύπωση, ότι για να προχωρήσουμε στο μέλλον, πρέπει να προηγηθεί η αυτογνωσία μας. Και πιστεύω, εάν αυτό δεν γίνει, τότε δεν μπορεί να επέλθει η ανάκαμψη και η βελτίωση της χώρας και του λαού μας. Νομίζω, ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν συνειδητοποιήσει σε ποια δυσχερή θέση βρισκόμαστε. Και αυτό δεν οφείλεται στην έλλειψη αντίληψης ή ευφυΐας, αλλά σε ιδεολογική τύφλωση και σε ανύπαρκτη παιδεία. Μας έμαθαν να αρμενίζουμε στραβά και τώρα που είναι στραβός ο γιαλός πάμε ολοταχώς προς τα βράχια. Δεν υπάρχει πλέον ούτε πλοίο, ούτε οδός! Ο «Τιτανικός» - όπως είπε και ένας ξένος αξιωματούχος – πλέει προς το παγόβουνο. Δεν υπάρχει αναστροφή!!! Το ναυάγιο αναμένεται. Πολλοί θα πνιγούν και λίγοι θα διασωθούν αν δεν πεθάνουν και μερικοί από αυτούς από το κρύο και την παγωνιά. Ποια είναι όμως τα στοιχεία της αυτογνωσίας μας;
1. Οποιαδήποτε άλλη φορά αν ο Πρωθυπουργός βεβαίωνε, ότι χάσαμε την εθνική μας κυριαρχία θα γινόταν σεισμός. Θα υπήρχαν αντιδράσεις, παραιτήσεις, πολιτική και εθνική κρίση. Σήμερα και μετά τη διαπίστωση – βεβαίωση του κ. Παπανδρέου ουδείς συγκινήθηκε και ουδείς αντέδρασε. Από τον τελευταίο πολίτη ως την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, την πολιτική ηγεσία της χώρας, ως τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια. Είναι τόσες πολλές οι ενοχές της και η εξάρτηση;
2. Μετά από την ανακοίνωση, ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό κηδεμονία και επιτήρηση της Ενωμένης Ευρώπης, της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η χώρα μας τελεί υπό κατοχή! Είναι υπόδουλη χώρα. Και στην εξέλιξη αυτή ουδείς αντέδρασε. Και ουδείς ακολούθησε την εθνική στάση του Τάσου Παπαδόπουλου που βροντοφώναξε το ΟΧΙ εναντίον του σχεδίου Ανάν, όταν θέλησαν να υποτάξουν την Κύπρο και να την μετατρέψουν σε πληθυσμιακή κοινότητα χωρίς κρατική οντότητα. Αντίθετα εμείς αποδεχθήκαμε χωρίς καμιά αντίρρηση να χάσουμε την εθνική μας κυριαρχία και να διοικούμαστε πλέον ευθέως από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμείς πλέον δεν είμαστε ισότιμοι εταίροι αλλά ο αποδιοπομπαίος τράγος μιας εταιρίας, που συμπεριφέρεται σκαιότατα σε ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου της.
3. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα πιο είναι το εθνικό μας συμφέρον. Ορισμένοι πιστεύουν, ότι εθνικό συμφέρον είναι μια εντελώς ανεξάρτητη πολιτική που να δικαιώνει την εθνική μας υπερηφάνεια. Πώς μπορείς όμως να κάνεις ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, όταν χρωστάς 800 δις €, είσαι αφερέγγυος και ανοχύρωτος; Άλλοι υποστήριζαν, ότι εθνικό συμφέρον είναι η πλήρης ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση γιατί αυτή θα μας εξασφάλιζε ευημερία και την ασφάλεια των εθνικών μας συνόρων. Αποδείχτηκε, ότι τα εθνικά μας σύνορα σήμερα είναι περισσότερο διάτρητα και ανασφαλή και η ευημερία του λαού μας αποτελεί ακόμα το ζητούμενο. Για ποια Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάμε; Άλλοι, τέλος, υποστήριζαν, ότι εθνικό συμφέρον είναι να συνταχθείς με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να έχεις έναν ισχυρό προστάτη, ο οποίος να σε προστατεύει και να σε βοηθά, όπως μετά το 1940 που δεχθήκαμε την οικονομική βοήθειά τους, και ορθοποδήσαμε αλλά και προστατευτήκαμε από τον ερυθρό ολοκληρωτισμό. Στη θέση που βρίσκονταν τότε η Ελλάδα βρίσκονται σήμερα η Αλβανία, τα Σκόπια, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Πολωνία. Αυτές ανήκουν στο άρμα των ΗΠΑ. Αυτές πολεμούν μαζί τους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και αυτές δέχονται την προστασία και την οικονομική βοήθεια. Ποιος να το περίμενε… Εμείς δεν τις θέλουμε!
Πιο είναι λοιπόν το εθνικό συμφέρον; Ποια είναι η αυτογνωσία μας;