Από μηδενική βάση

Η κυβέρνηση αναγκασμένη εκ των πραγμάτων παίρνει σκληρά μέτρα και θα πάρει ακόμα σκληρότερα στο μέλλον για να αντιμετωπίσει το δημόσιο εξωτερικό χρέος και τα δημοσιονομικά προβλήματα. Τα μέτρα αυτά υπάρχει το πιθανό ενδεχόμενο να φρενάρουν την ολική καταστροφή και να οδηγήσουν την κοινωνία σε πρωτόγονη κατάσταση επιβίωσης των πολιτών της.
Αυτό το διάστημα όλοι οι παράγοντες του δημόσιου βίου είτε έχουν γνώσεις, είτε όχι, είτε γνωρίζουν το πρόβλημα είτε όχι, καταθέτουν τις απόψεις τους, σωστές ή λαθεμένες στα διάφορα όργανα της κυβέρνησης σε ομιλίες τους και στα δημόσια καφενεία που είναι σήμερα οι τηλεοπτικές εκπομπές και τα τηλεοπτικά παράθυρα. Ο ελληνικός λαός παραδέρνει σε μια κατάσταση ανασφάλειας, μιζέριας, σύγχυσης και απογοήτευσης. Δεν υπάρχει ίχνος ελπίδας. Και το κλίμα εμπιστοσύνης, σταθερότητας και πίστης που χρειάζεται η οικονομία για την ανάπτυξή της δεν υπάρχει.
Το χειρότερο απ’όλα όμως είναι, ότι δεν υπάρχει όραμα και πυξίδα πλεύσης για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο. Σε ένα κράτος διάτρητο και διεφθαρμένο, σε μια κοινωνία που έχει κλονιστεί ηθικά, σε θεσμούς που υπάρχουν μόνο κατ’όνομα η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι άτολμη, φοβική και υπόδουλη στα ξένα κέντρα αποφάσεων μόνον και μόνον για να υπάρχει και να νέμεται τα προνόμια του συστήματος, προστατεύοντας τα συμφέροντα των 50 οικογενειών που διαφεντεύουν την χώρα χωρίς αρχές, δεν έχει ούτε τη διάθεση ούτε την ικανότητα να ξαναχτίσει το κράτος αλλά απλώς το διαχειρίζεται.
Σήμερα, είναι μοναδική ευκαιρία με όλα τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα που υπάρχουν να ξεκινήσουν όλοι μαζί από ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ να ξαναχτίσουν το κράτος. Και νομίζω κατά τη γνώμη μου, ότι έπρεπε να ξεκινήσουν πρώτα πρώτα από την αφετηρία αυτή.
1. Να καταγραφούν ηλεκτρονικά όλοι οι Έλληνες πολίτες, ώστε η Πολιτεία να γνωρίζει πόσοι είμαστε, που μένουμε, τι δουλειά κάνουμε, ποιος είναι ο ασφαλιστικός μας οργανισμός, ποιες είναι οι αποδοχές μας. Το εγχείρημα είναι απλό γιατί η Ελλάδα των 11.000.000 είναι σαν μια πολυεθνική εταιρεία της Κίνας ή τρεις των Η.Π.Α.
2. Να καταγραφούν πόσοι είναι οι ξένοι που βρίσκονται στη χώρα μας και με πιο τρόπο νόμιμο ή παράνομο εγκαταστάθηκαν σε αυτήν.
3. Να καταργηθούν όλα τα ταμεία και να δημιουργηθεί ένας ενιαίος ασφαλιστικός οργανισμός που θα καλύπτει όλους τους πολίτες σε σύνταξη, φάρμακα και περίθαλψη.
4. Να δημιουργηθεί ενιαίο μισθολόγιο για όλους τους υπαλλήλους του δημοσίου, με πρώτο σταθερό βασικό μισθό και με ενιαία μισθολογική εξέλιξη.
5. Να καταργηθούν όλες οι υπηρεσίες, οι οργανισμοί και οι παρασιτικές επιχειρήσεις και να παραμείνουν μόνον οι καθαρές υπηρεσίες που θα καλύπτουν τις ανάγκες των πολιτών σε όλες τους τις δραστηριότητες.
Εάν δεν προηγηθεί αυτή η ταξινόμηση και η τακτοποίηση οποιαδήποτε συζήτηση και οποιαδήποτε λύση θα είναι ατελέσφορη και προσωρινή. Πρέπει πρώτα πρώτα να ξέρουμε τα βασικά αυτά στοιχεία για να γνωρίζουμε πόσοι είμαστε, τι κάνουμε και πόσα χρήματα χρειάζεται το κράτος για να καλύψει τις ανάγκες μας. Η σύγχυση που επικρατεί σήμερα στα αριθμητικά δεδομένα δεν οδηγεί πουθενά και όλα τα συμπεράσματα, οι προτάσεις μας και οι προτεινόμενες λύσεις πέφτουν στο κενό. Ποια λύση να δώσεις σήμερα όταν δεν γνωρίζεις πόσοι είναι οι ασφαλισμένοι του κράτους; Δεν το γνωρίζει κανείς. Το ομολογούν οι ίδιοι οι υπουργοί. Ας προχωρήσουν λοιπόν πρώτα σε μια καταγραφή και αποτίμηση και μετά βλέπουμε…