Ανάσταση για όλους και για την Πατρίδα

Η καλύτερη ευχή για το φετινό Πάσχα είναι να έχει ο καθένας από μας και όλοι μαζί, μια Ανάσταση!
Βεβαίως, όλες αυτές τις μέρες εστιάζουμε το ενδιαφέρον μας στις βιοτικές μέριμνες, στο τι θα φάμε, τι θα πιούμε, πού θα περάσουμε το Πάσχα, πόσο έχει το αρνί, πόσο το κατσίκι, πόσα ευρώ έχει το πορτοφόλι μας και ως που φτάνουν οι αντοχές μας…
Και ναι μεν όλα αυτά είναι απαραίτητα και αναγκαία και φυσικά, όλοι τα υφιστάμεθα, γιατί αυτός είναι ο ρυθμός της ζωής σε ήθη και έθιμα, που έρχονται από το παρελθόν, αλλά όλα αυτά σιγά – σιγά ξεθωριάζουν…
Όμως, η Μεγαλοβδομάδα και το Πάσχα δεν είναι μια φολκλορική εκδήλωση, αλλά το κορυφαίο γεγονός της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης που θεμελιώνει την πίστη μας και δίνει ελπίδα ζωής. Αν ο οποιοσδήποτε από μας δεν πιστέψει, ότι ο Χριστός αναστήθηκε, τότε είναι μάταιη η πίστη μας, βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος.
Πάνω στο θεμέλιο της Ανάστασης στηρίχθηκε η πίστη και η Εκκλησίας μας. Και με αφετηρία τον αναστάντα Χριστό και μάλιστα Χριστό εσταυρωμένο, ζήσαμε εδώ και 2.000 χρόνια τηρώντας τις παραδόσεις μας και δημιουργώντας πρότυπα ζωής. Πρότυπα που οδηγούν στη σωτηρία και στην ελπίδα και στη ζωή. Ζωή χωρίς Χριστό είναι θάνατος. Γιατί τα οψώνια της αμαρτίας είναι θάνατος. Μόνον ο Χριστός και η ζωή κατά Χριστόν, είναι η αλήθεια, η ζωή και η ανάσταση.
Όσο φεύγουμε από το Χριστό, τόσο απομακρυνόμαστε από τη σωτηρία, από τις παραδόσεις μας, από τα πρότυπα ζωής που στηρίζονται στην αρετή και όχι βεβαίως στη θρησκοληψία! Μα θα ισχυρισθεί κανείς, ότι γιατί να χρειάζονται όλα αυτά, όταν υπάρχει αγάπη; Ο Χριστός είναι αγάπη. Όλα τ’άλλα περιττεύουν…
Η απλούστευση του συλλογισμού είναι το άλλοθι για να μπορούν ορισμένοι εν ονόματι της αγάπης να ελευθεριάζουν και ν’απομακρύνονται από τον χριστιανικό τρόπο ζωής. Και τούτο γιατί η κατά Χριστόν αγάπη σ’οδηγεί σε συγκεκριμένο τρόπο ζωής και όχι σε μια προσωπική ιδιωτικής χρήσης, χριστιανική ζωή κατά τις προσωπικές μας διαθέσεις. Ο πραγματικός χριστιανός αγαπά και πιστεύει μέσα στα πλαίσια της Εκκλησίας. Στήκετε στις παραδόσεις, προτάσσει ο Α. Παύλος. Και αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς.
Σήμερα στη χώρα μας οι παραδόσεις κλονίζονται. Μεγάλες δυνάμεις και συμφέροντα μας καθοδηγούν εντέχνως στην ολοένα απομάκρυνση από τις αρχές και τις αξίες μας. Η τηλεόραση, η απληστία, ο μοντέρνος τρόπος ζωής, οι λαθρομετανάστες νοθεύουν τη ζωή μας. Και εμείς χωρίς πίστη στο δικό μας πολιτισμό, γιατί τον εγκαταλείψαμε, δεν μπορούμε να τους αφομοιώσουμε δημιουργώντας γκέτο, όχι μόνον μέσα στην πόλη, αλλά και μέσα στην πολυκατοικία μας! Η πίστη που μας οδήγησε στην παλιγγενεσία του 1821 σήμερα περιθωριοποιείται. Η πολιτική μας ηγεσία είναι υποτελής. Η κατάσταση στη Μακεδονία σήμερα είναι χειρότερη απ’ότι την περιέγραφε ο Δραγούμης στην εποχή του. Στο Κυπριακό μας οδηγούν στο δρόμο του Ανάν. Και η Τουρκία, ήδη βγάζει τα δόντια της για το Αιγαίο και για την ένταξή της στην Ε.Ε.
Να γιατί η καλύτερη ευχή για το φετινό Πάσχα είναι να έχει ο καθένας από εμάς και πρώτα η Πατρίδα, την δική του Ανάσταση!