Τι είπαν Ομπάμα – Παπανδρέου στο οβάλ γραφείου του Λ. Οίκου

(Οι αυθεντικοί διάλογοι στα ελληνικά)
του δημοσιογράφου
Βαγγέλη Παπαδόπουλου



Σήμερα κρίνω σκόπιμο να σας αποκαλύψω για πρώτη φορά, σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, το διάλογο μεταξύ του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του προέδρου των ΗΠΑ Ομπάμα, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου.
Στο οβάλ γραφείο είναι λίγοι οι Έλληνες δημοσιογράφοι που μπήκαν. Ανάμεσά τους κι εγώ, για πρώτη φορά το 1990-91 όταν, ως πολιτικός συντάκτης συνόδευα τότε τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Η επιθυμία όλων των συναδέλφων, κάπου 55 – 60, ήταν μεγάλη. Όμως δεν μπορούσαμε να μπούμε όλοι. Γι’αυτό και ο επί του Τύπου Γιάννης Πευκιανάκης κατέληξε στην κλήρωση. Έτσι κι έγινε. Η τύχη ευνόησε 10 ανάμεσα στους οποίους ήμουν κι εγώ.
Αυτή την εικόνα έφερα στο μυαλό μου για να αναπλάσω στη φαντασία μου τη συνάντηση των Παπανδρέου – Ομπάμα:
- Hello, Τζώρτζ…
- Hi, Πρόεδρε…
- Πώς ήταν το ταξίδι; Κουραστικό;
- Αντέχω… Και τρέχω! Βλέπεις το οικονομικό με γονάτισε… Ο Καραμανλής μας τα έκανε σκατά….
- Ο φουκαράς… Δεν είχε φιλότιμο! Και του τα έλεγα. Είχα στείλει στην Αθήνα, ξέρεις, τον υφυπουργό Οικονομικών και του το δήλωσε δημόσια να μη προχωρήσει τους αγωγούς… Ξερό κεφάλι… Άσχετος! Τι κάνει στ’αλήθεια η Μάργκαρετ;
- Η mammy…Η mammy είναι πολύ καλά. Χαίρεται πολύ γιατί πραγματοποιήθηκε το όνειρό της να με δει πρωθυπουργό! Σύντομα θα βγει και στην T.V. να κάνει 6 εκπομπές…
- Γιατί 6; Μόνον;
- Ε, τόσες της ζήτησε ο Αλαφούζος…
- Ας τα βλέπει η Μαρίκα… Μαρίκα, καλά τα λέω Τζωρτζ; Ξέρεις η σύζυγος του Ψηλού…OK; Yes, ok…η μητέρα της Ντόρας… Κι αυτή το ίδιο ονειρεύεται αλλά… θ’αργήσει … Κι αν γίνει ποτέ… Βλέπω άρχισες να μαθαίνεις καλά τα ελληνικά… Αλήθεια ανανέωσες το αμερικάνικο διαβατήριο σου; Ξέρεις τώρα βάλαμε και τσιπς…
- Όλα ok Πρόεδρε… Και μια και ανέφερες το διαβατήριο, τι θα γίνει με τη visa των Ελλήνων;
- Ω, Τζωρτζ… Ω, Τζωρτζ… Όλα καλά. Οκ. Θα είναι το δώρο μου. Μπορείς να το ανακοινώσεις. Την καταργούμε… Τώρα είμαστε έτοιμοι γιατί σας φακελώσαμε όλους ηλεκτρονικά. Δεν μας χρειάζεται…
- Πρόεδρε, με συγκινείς… Thank you… Thank you… Μόνον εγώ ήρθα μ’άδεια χέρια… δεν πειράζει, ε;
- Ω, no, no… Όλα καλά Τζωρτζ… Αλήθεια, πώς μιλάς τόσο καλά τα ελληνικά;
- Άσε, Μπάρακ… Άστο… να πάρει ο διάβολος… Αυτός ο Παμπούκης μου άλλαξε τα φώτα… Έχω και κείνη την Άντα, που μου ζαλίζει τ’αυτιά.. Είναι και ο Νίκος, είναι και ο Αντρίκος… όλοι με πιέζουν…
- Καταλαβαίνω… Το ίδιο κι εγώ. Μου άλλαξε τον αδόξαστο η γυναίκα μου να μάθω να λέω στα ελληνικά το φιλότιμο. Φι-λό-τι-μο. Οκ; Yes. Κι αυτός ο Χρυσοχοϊδης, ξέρεις δικό μας παιδί, τον είχαμε στο Langley. Τι του ήρθε να πει, ότι είμαι μουσουλμάνος;
- Έλα, ντε… Ξαφνιάστηκα κι εγώ Πρόεδρε… Όμως ο Καρατζαφέρης τον έβαλε στη θέση του…
- Ω, yes, yes, το έμαθα. Να μου προσέχεις τον Καρατζαφέρη. Είναι δικό μας παιδί…
- Ναι αλλά είναι κι ο Σαμαράς. Ξέρεις σπουδάζαμε μαζί…
- Ok,…ok… Σαμαράς; Σαμαράς; Σαμαράς; Αλήθεια ποιος είναι;… Άκου Τζωρτζ… Θέλω να βάλεις τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ… Ξέρεις… Δεν θέλω ου…
- Μα, Πρόεδρε, ξέρεις έχω τον Άνθιμο που κάθε Κυριακή έχει ένα ημίωρο τηλεοπτικό σώου…
- Αχ Τζωρτζ… Θυμάσαι τι έπαθε ο παππούς σου, όταν είπε όχι στον Τζόνσον;
- Θυμάμαι… έπεσε σε 40 μέρες!!! Δεν πρόλαβε να επιτρέψει στην Αθήνα…
- Θυμάσαι καλά… Θυμάσαι τι έπαθε ο Παπαδόπουλος, όταν είπε όχι στα αεροπλάνα μας;
- Θυμάμαι… Τον έφαγε ο Ιωαννίδης.
- Θυμάσαι τι έπαθε ο Μητσοτάκης, όταν έκανε τη συνδιάσκεψη στη Βουλιαγμένη με τον Μιλόσεβιτς;
- Θυμάμαι…Τον έριξε ο Σαμαράς σε τρεις μήνες…
- Μπράβο Τζωρτζ… Οκ… Θυμάσαι καλά…
- Θυμάσαι γιατί απόδρασε ο Καραμανλής και σου παρέδωσε την εξουσία με 10 μονάδες διαφορά;
- Αν θυμάμαι λέει.. Ξεχνιούνται αυτά κ. Πρόεδρε;…Πάντως με τους αγωγούς τα πάω καλά, δεν πρέπει να έχεις παράπονο… Τα είπα χύμα στον Πούτιν προχθές…
- Ναι, Τζωρτζ…Μπράβο. Τα έμαθα. Μου τα είπε χαρτί και καλαμάρι ο Βούλγαρος πρωθυπουργός. Καλά τα πάτε… Έτσι, πρέπει…
- Ό,τι πεις Πρόεδρε. Η πατρίδα μας η Αμερική πρώτα – πρώτα..
- Ναι, πρώτα η Αμερική Τζωρτζ… Πρώτα το δολάριο! Και πρόσεξε: Αν δεν τα καταφέρει και πας στο Δ.Ν.Τ. τότε τινάζεις το Ευρώ στον αέρα… Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει η αμερικανική τράπεζα κι οι σύμβουλοί μου θα μας το καταφέρεις εσύ! Εύγε!
- Πρόεδρε, κάνω ό,τι μπορώ… τώρα μάλιστα που είμαι εδώ, λέω να καταθέσω και τη φορολογική μου δήλωση κανονικά. Μάλλον πρέπει να δω τις υποθέσεις μου στον Καναδά… Στη Σουηδία… Να δω τι θα κάνω…
- Μη φοβάσαι Τζωρτζ… Εδώ είμαι εγώ. Φιλότιμο… Φιλότιμο… Οκ; Αλήθεια θα βοηθήσεις στο Αφγανιστάν; Μη κάνεις το κοροΐδο.
- Ξέρεις Μπάρακ… φωνάζει ο Τσίπρας και η Αλέκα…
- Ας τον Τσίπρα Τζωρτζ, δικό μας παιδί είναι… Τα έχουν βρει με τον Χρυσοχοϊδη… Εσύ ανέλαβε την Αλέκα. Στείλε το ΣΔΟΕ στον Περισσό και καθάρισες…
- Άσε, Πρόεδρε, θα το δω… Τι άλλο θέλεις;
- Άκου Τζωρτζ… Κάποτε είχαμε στη Μεσόγειο μόνον την Ελλάδα… Θυμάσαι; Αλβανία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία, ήταν όλοι κουκουέδες. Μόνον εσείς ήσασταν κοντά μας… Τώρα, μόνον εσείς είστε εναντίον μας. Μας διώξατε. Όλες οι άλλες χώρες είναι μαζί μας και πολεμούν με μας στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν… Εσείς πού είσθε;
- Εμείς Πρόεδρε, έχουμε Δημοκρατία! Ασκούμε ανεξάρτητη πολιτική. Έχουμε το ΠΑΜΕ… Γνωρίζεις Πρόεδρε το ΠΑΜΕ; Οκ… Είμαστε στρατηγικοί εταίροι με τη Ρωσία… Ξεκινήσαμε την πράσινη ανάπτυξη…
- Αλήθεια Τζωρτζ… Καημένο μου παιδί…Τι θα κάνεις με τα λεφτά, δεν μου είπες; Θα χεις να πληρώσεις συντάξεις τον Ιούνιο;
- Λεφτά; Μα εμείς δεν ζητάμε λεφτά! Είμαστε περήφανοι…
- Τότε, τι ήρθες εδώ. Τι θέλεις;
- Μα, Πρόεδρε, μου είπε η mammy πώς εσύ μπορείς να βοηθήσεις…
- Τζωρτζ… Τζωρτζ… Να βοηθήσω… Πώς; Δεν έδωσες το όνομα στα Σκόπια… Δεν ψήφισες το σχέδιο Ανάν… Δεν έδωσες το μισό Αιγαίο στην Τουρκία… Δεν έκανες Κόσσοβο τη Θράκη… Πώς να σε βοηθήσω καλέ μου φίλε; Λίγο φιλότιμο… Φι-λό-τι-μο Τζώρτζ… Λίγο φιλότιμο… Οκ;


Για την πιστή μεταφορά των
αυθεντικών διαλόγων από το
Οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου
Βαγγέλης Παπαδόπουλος